الكتب الجماعية
ممكن كلامى فى الكتب الجماعية ميعجبش حد
بقيت حاسة بمنتهى الصراحة ان الكتب دى " بتلم " ايوة بقى
اى حد بيكتب اى حاجة شوية كلام كدا يعملولهم كام صفحة يقوم ايه بقى مشارك فى كتاب جماعى
وحفلات توقيع و حوارات ولقاءات و بقى كاتب والف الف مبروك
رغم انى بشارك فى كتب جماعية الا انى فى الفترة الاخيرة بقيت مركزة اكتر
بشارك مع مين وليه مع مين اللى هى تشمل دار نشر ايه وهل بينتقوا الاعمال ولا لا
و مين من الكتاب اللى بثق فى كتاباتهم موجود معايا
اما ليه بقى فطبعا مفيش استفادة مادية لكن الاستفادة المعنوية كبيرة جدا
عايزة اعمل حاجة اكون فخورة بيها
عايزة اتعلم من النقد واكتسب خبرة بجد مش يكون كتاب وخلاص
عايزة اكتشف فـ نفسى مناطق ادبية جديدة وافكار مختلفة
والاهم انى عايزة اوصل لحاجة مش عارفة ايه هى
...................
هو يعنى ايه ابداع
كان فى حد قالى من فترة ان الابداع بيكون فى التلاعب بالالفاظ و تطويع اللغة
بس انا مؤمنة ان الابداع هو النظرة المختلفة لاى حاجة عادى فى حياتنا وخلق افكار جديدة
وفى ناس تانية قالوا ان اصلا كل الكتاب بيتكلموا فى نفس الموضوعات يبقى فين الابداع
كان ردى ان الابداع انى اوصل نفس الموضوع لنقطة مفيش حد وصلها قبلى
لكن مش طول الوقت هفضل فى صراع مع نفسى وانا شايفة ان فعلا مفيش ابداع
بين كل 50 كاتب فيه 2 او 3 بالكثير اللى بلاقى فى كتابتهم الابداع اللى انا فهماه
ومع ذلك بلاقى ان كل الناس بتقول لاى حد بيكتب اى حاجة انت مبدع وكتاباتك جميلة واسلوبك رهيب
طيب هى المشكلة فيا ولا فى مفهوم الابداع نفسه
يمكن الصراع ده هو اللى مش مخلينى اكتب زى الاول
بحاسب نفسى ما يمكن انا كمان زى الـ 38 اللى مش مبدعين بس صحابهم بيجاملوهم
ما يمكن كتاباتى ملهاش اى معنى ولا اى هدف ولا فيها ابداع بس اهو كلام شكله حلو وخلاص
.......................
حالات مفردة
مش عارفة ليه بضايق لما حد يقولى انه حس الكتاب رومانسى
واقول لا انتوا مش فاهمين اخدتوا بس الجانب السطحى
بس هو فعلا الكتاب رومانسى مش بفعل الموضوعات لكن بفعل احساسى
انا بطبيعتى رومانسية اوى شايفه ان اى موضوع فى الدنيا حله فى الحب
واى مشكلة حلها فى الدعاء واى قوة مصدرها الايمان
واحلى حاجة فى حالات مفردة ان تصنيف الكتاب اختلف تبعا لاعمار القراء
اللى تحت العشرين قالوا انه كتاب متفائل الشباب قالوا انه كتاب رومانسى
و فوق ال 40 قالوا انه اجتماعى وواقعى
اختلاف الاراء خلانى فخورة اوى بالكتاب خلانى احس انه ينفع يتقرا دلوقتى
وكمان عشر سنين وكل مرة حد هيستفاد منه حاجة مختلفة وهيلاقى فيه حاجة جديدة
........................
بنكتب ليه
تحديد الهدف بيوفر عليك حاجات كتير اوى ومش عيب انك تقول انا بكتب من غير هدف
بتعبر عن حالة خاصة او عامة لمجرد انك توصف
براحتك طبعا ده قلمك و ده مكانك واللى مش عاجبه مش يقرا
بس هو ليه اكتب عن فتاة بتدخن وامثلها مثال جيد او احطها صورة بروفيل وكانها شئ يدعو للفخر
او اعتبر ان العرى هو الوجه الادق تفصيلنا و الاكثر تعمقا فى الفن
هو ليه اقتبس كلمات من القرآن الكريم او استخدم مصطلحات العبادة
واركبها على كلمات غزل او وصف حالة حب
واقول عادى اصل دى كلمات فى اللغة العربية مش قصدى بيها حاجة
هو احنا مينفعش نكتب الا اذا اسائنا للذوق العام او للرمز الدينى حتى لو كان كلمة
مش لاقيه مبرر زى ما انا مش لاقيه وصف يعبر عن احساسى باللى بيعملوا كدا
........................
فى الفترة الاخيرة بقيت قليل اوى لما بعمل كومنت فى مدونة اى حد
لكن بقرا وبتابع باستمرار
حالة الصمت دى مسيطرة عليا جدا مش بس فى بلوجر
ولكن مع كل الناس بتأمل الوشوش والكلمات
بشوف مين حقيقى ومين قناع ومين هينسانى ومين هيفتكرنى
كومنت خالو ابراهيم فى البوست اللى فات هزنى جدا حسيت انه شافنى لما كتبت كلام كتير ومسحته
حسيت ان علاقتى بناس كتير لازم تقف وحسيت اكتر ان نفسى اعرف انا غالية عند مين
ومين هيسال عليا لو بعدت شوية
أتفاجئت بحاجات كتير اوى حصلت الفترة دى وناس كتير اوى سالوا
حسيت ان الاشياء اللى بيننا اكتر بكتير من الاشياء اللى داخلنا
ربنا يخليكوا ليا يارب