حبة رغى

بقالى يومين عايزة اكتب تدوينة وافضل طول اليوم اكتب فى خيالى
كلام كتير اوووى كنت بفكر انى اكتبه وذكريات كتير اوى بتيجى فى بالى طول الوقت 

يوم فرحى واحنا مسافرين فى الطريق مش عرفت انام ومش كنت عايزة حد يكلمنى 

لان كان فى ناس كتير اوى بتتكلم جوايا 

نفسى اسافر معاك / بحب الزحمة / لما بتفكرى لوحدك بتغلطى 

 انتى احلى حاجة حصلت فى حياتى / اوعى تدعى عليها علشان خاطرى / بو / كورنيش قصر النيل 

احنا لسه داخلين البيت قلت اطمنك عليا صاحبتى اهم من عريسى يا بنتى /  / انا هقفل موبايلك يوم الفرح علشان متعمليش زيها
 هقابلك فى يوم من الايام وهعرفك لوحدى / انتى ارق بنت شفتها فى حياتى / فرحان علشان هتتجوزى هتبقى طفلة اكتر من ولادك  

انا شخصية مينفعش تتجوز غير عن حب / انتى عكس الناس من قريب كل صفاتك بتبقى احلى / جمالك مريمى / نفسى كشرى من التحرير سمعنى اغانى / تاكلى تفاح ولا جزر /  حاسة اننا اول ما ندخل بتنا هنتخانق
بس رغم كل الزحمة اللى جوايا دى كنت اول ما تمسك ايدى الدوشة تختفى و انسى الدنيا واحلم ببكره معاك
وصلنا الساعه 9 وبعد نص ساعه الناس مشيت وفعلا اتخانقنا هوانا ليه لما بحس بحاجة بتحصل بقيت بخاف منى 

فى الايام الاولى من الجواز كنت نشيطه جدااا عدلت فى كل الشقة غيرت اماكن كل الحاجات وبعدها سافرنا 

مع اول خطوة بره البيت حسيت انه وحشنى اوى بس كنت طايره من الفرحة حاجات كتير كان نفسى فيها اتحققت 

مش حسيت بالغربة فى شرم الشيخ زى ما حسيتها فى القاهرة كنت حاسة انى فرحانة بزيادة بتحرك بحرية 

وبصور كل حاجة تقابلنى بس فى الوقت نفسه كنت عايزة ارجع بيتى 

ورجعنا القاهرة ورجعت احس نفس الاحساس تانى كل حاجة فى الشوارع مش مريحه كل الناس مرعبه 

نفس احساسى لما كنت بروح طنطا كنت افضل قاعده فى الموقف لحد ما حد يجى ياخدنى 

مع انى لما رحت الزقازيق كنت بتحرك فى اى مكان عادى وكانها بلدى وحفظاها 

ومع انى جيت القاهرة قبل كدا عمرى ما خفت منها ولا حسيت بالرهبة من الشوارع زى دلوقتى 

بس طول ما انا جوه البيت بكون حاسة بأمان وده مرات قليلة فى حياتى اللى حسيته

مستنيه بقى اشوف كل صحابى اللى عمرى ما شفتهم فى معرض الكتاب 

واعمل اول حفلة توقيع لكتابى بعد سنه من صدوره 

وارجع ادون تانى كل يوم ان شاء الله